شروع مخالفت کردن کودک با دیگران

هیجان یا احساس به واکنش‌های عاطفی گفته می‌شود که معمولا در چهره نمایان می‌شود. مانند خشم، شادی، ترس و غیره. این هیجانات در کودکان رشد می‌کند و آنها رفته‌رفته به شناخت هیجانی می‌رسند.

کودکان یک ساله در قسمت‌های مختلفی از زندگی خود کم‌کم مستقل می‌شوند. اما همزمان می‌خواهند وقتی احساس خستگی یا ترس و تنهایی می‌کنند، نزدیک شما باشند. والدین همیشه باید با آغوش باز کودک یک ساله را حمایت کنند. اما با آغوشی به موقع، کافی و مطلوب. یعنی وقتی کودک می‌خواهد جایی برود و دیگر نمی‌خواهد در آغوش شما باشد، او را رها کنید و هر زمان که او آغوش شما را طلب کرد، او را به بهترین شکل ممکن، پذیرا باشید.

کودکان یک ساله کم‌کم به این درک می‌رسند که توانایی مخالفت کردن دارند. آنها برای انجام برخی کارها اصرار می‌ورزند و اگر در برابر آنها مخالفت کنید، خشمگین می‌شوند. اگر خواسته‌های کودکان یک‌ ساله برآورده نشود آنها خشم خود را بروز می‌دهند.

رشد هیجانی کودک یک ساله چند علامت کلیدی دارد. کودک در مقابل افراد یا موقعیت‌های نا‌آشنا ممکن است خجالت بکشد و یا عصبی شود. مثلا اگر کودک را برای کوتاه کردن موهایش به آرایشگر بسپارید ممکن است جیغ و فریاد به‌پا کند.

همچنین کودک یک ساله دوست دارد هیجانات چهره دیگران را تقلید کند. مثلا ممکن است اگر بی‌وقفه در برابر چشمان او بخندید، او هم شروع به خندیدن کند. علاوه بر این کودک یک ساله در برخی موقعیت‌های جدید احتمالا دچار ترس و وحشت می‌شود. مثلا اگر برای اولین‌بار او را سوار تاب کنید یا صدای موسیقی را زیاد کنید.

از آنجایی‌که در این دوران دلبستگی کودکان به والدین خود در حال شکل‌گیری است، ممکن است زمان جدایی از شما، دچار اضطراب زیادی شوند و گریه کنند. هرگز سعی نکنید یواشکی از جلوی چشمان او فرار کنید و او را تنها بگذارید. حتی اگر معتمدترین مراقب را کنار او گذاشته‌اید. این کار ضربه‌ی بدی به کودک یک ساله شما وارد می‌کند. او اضطراب شدیدی را از سر می‌گذارند و ممکن است مدت‌ها طول بکشد تا آرام بگیرد. بنابراین سعی کنید کاملا آشکارا و با دادن این اطمینان که خیلی زود برمی‌گردیدو در مدت زمانی بسیار محدود، می‌توانید  او را به مراقب دیگری بسپارید.